Artykuły

Słowo od Jana Chudego

.

Chciałbym w tym miejscu i dla tej właśnie społeczności zaprezentować specyficzne wytwory sztuki  –  wiersze .

Wiem , że szkoła dość skutecznie pogrzebała w większości z nas  wszelaką w tym zakresie ciekawość i zainteresowanie tym niemniej , aczkolwiek  jestem człowiekiem małej wiary , to jednakowoż posiadam przekonanie że właśnie liryka może pomóc w myśleniu, a już na pewno poprawić , niechby cząstkowo i chwilowo – aleć zawsze – nastrój i samopoczucie .

Przy czym nie będzie to żaden przewodnik po stylach czy epokach ani jakiś filologiczny rozbiór utworu ale dość eklektyczna podróż i prezentacja przeróżnych ( czasem tylko krótkotrwałych i przejściowych ) moich lirycznych fascynacji .

Onegdaj poezja bardzo pomogła mi uporać się z pewnymi zmorami i zwątpieniami , dzięki niej udało mi się też lepiej dostrzegać wiele uroków życia i świata .

Poezja jest tajemnicą i jak każdą tajemnicę próbujemy ją zgłębić , jest metafizyką ale i praktycznym rzemiosłem.

Jest czymś niedefiniowalnym ale i jest w niej coś poznawczego , kondensacją widzenia i języka .

Poezją jest , a przynajmniej może być , wszystko .

Jak filozofia i teologia stawia elementarne pytania o istotę istnienia na które tak naprawdę nie ma odpowiedzi .

Można ją dostrzec w każdej postaci życia czy sztuki .

Nie będę tu snuł rozważań czy poetą się jest czy tylko się bywa , nie użyję też ironii gombrowiczowskiej  podpierając swoje wybory twierdzeniami „ gdyż wielkim poetą był „ .

Postaram się przedstawiać po prostu same wiersze z lekko tylko zarysowanym w tle kontekście biografii ich autorów .

 

                                                                                                   Jan Chudy

.

Chwila liryki. Odsłona siódma – Joanna Kulmowa

Chwila liryki. Odsłona pierwsza

Chwila liryki. Odsłona szósta – Czesław Miłosz

Chwila liryki. Odsłona trzecia – Anna Achmatowa

Chwila Liryki. Odsłona druga. Octavio Paz

Inne z sekcji 

Savanarola i jego syndrom

. Radosław S. Czarnecki . To problem aktualny w dzisiejszym świecie nad wyraz plastycznie. Uniwersalny, wieczny, ponadczasowy. Dlatego pragnę go przypomnieć gdyż dziś widzimy co dają efekty porzucenia – nie ważne świadomym czy nie – racjonalności na rzecz emocjonalności, postępu i rozwoju na rzecz reakcyjności i konserwatyzmu, poczucia wspólnotowości na rzecz egoizmu i indywidualizmu. W […]

Fraszki Jana Zacharskiego: „Wspominki”

. Jan Zacharski . Woda W minionych czasach ludzie widzieli, Jak państwo dbało o obywateli, Dostępna na ulicy była wody szklanka, A nazywano ją gruźliczanka. . Rozkosze Oto rozkosze minionego świata, Lody na patyku i cukrowa wata, Mleczarze także wsławili się wielce, Gdy rankiem nosili mleko w butelce. . Laurka Budce telefonicznej wystawiam laurkę, Ona […]