.
Grzegorz Wojciechowski
.
Ostatnie wydarzenia zmuszają każdego myślącego człowieka do refleksji, jak się okazuje nikt nie może być pewny, czy następną noc spędzi w swoim łóżku, czy może na „dołku” w policyjnym komisariacie lub w celi aresztu śledczego.
Moje rady nie są skierowane do ludzi zawodowo trudniących się przestępczością, ponieważ oni doskonale sobie radzą za murami, a do tych, którzy przypadkowo wpadli w konflikt z prawem, lub tych, którzy nawet nie przypuszczali, że są przestępcami i dopiero w chwili ogłoszenia wyroku się o tym dowiedzą, no cóż – naiwni.
Społeczeństwo można podzielić na różne sposoby: na mężczyzn i kobiety, na starych i młodych; na wykształconych i nieuków; na wysokich i niskich itp. Można też podzielić ich na :
1. Tych, którzy kiedyś siedzieli.
2. Tych, co aktualnie siedzą.
3. Tych, którzy będą siedzieć.
Co wcale nie wyklucza, że ci co już siedzieli, nie będą siedzieli ponownie
W dzisiejszych czasach, w których polska demokracja, w dużej mierze polega na prawie do zamykania każdego, nie wiadomo z jakiego powodu, albo z powodu objawienia prokuratora, trzeba nauczyć się radzić w takich sytuacjach. Żyjąc w dzisiejszej Polsce musisz żyć zdając sobie sprawę z tego, że w każdej chwili mogą przyjść po ciebie, lub po bliską ci osobę. Nie masz prawa czuć się bezpieczny, ponieważ graniczy to z naiwnością i brakiem rozsądku.
Jeśli jesteś człowiekiem inteligentnym i rozsądnym, to powinieneś mieć przygotowany w domu specjalny pakiet na takie okazje.
Co się w nim powinno znajdować?
Wiele przedmiotów, których brak okazać się może dla ciebie bardzo uciążliwy. Jeśli jesteś mężczyzną to przede wszystkim przybory do golenia, ale także i inne przedmioty potrzebne również i paniom, jak przybory toaletowe, ręcznik, ciepły sweter, 2 pary ciepłych skarpet, klapki pod prysznic, bieliznę na zmianę, dres, herbatę, trochę słodyczy, kilka książek no i oczywiście papierosy ( zastępują w areszcie pieniądze ), Kodeks Postępowania Karnego, Konwencję o Ochronie Praw Człowieka z 4 listopada 1950 roku wraz z protokołami dodatkowymi, przybory do pisania i papier z trudno już dostępną kalką. Paczkę z taką zawartością powinni dostarczyć ci natychmiast najbliżsi, którzy również powinni znać numer telefon do wytypowanego wcześniej przez ciebie adwokata.
Dobrze też jest mieć przygotowaną dokumentacje medyczną z aktualnymi wynikami badań. Pamiętaj, żeby niezwłocznie po wyjściu z aresztu zrobić sobie ponowne badania. Okazać się bowiem może, że twój stan zdrowia uległ znacznemu pogorszeniu w czasie pobytu w AŚ.
Kiedy jesteś już tak przygotowany, to możesz spokojnie oczekiwać kiedy przyjdą po ciebie.
.
W czasie przesłuchania.
.
Kiedy zakutego w kajdany przyprowadzą cię na policję lub do prokuratury, w celu przesłuchania, to pamiętaj, że musisz maksymalnie skoncentrować się na tym co się wokół ciebie dzieje.
W czasie przesłuchania musisz wykazać się spokojem, nie możesz czekać i myśleć, tylko o tym, aby to jak najszybciej się skończyło.
Musisz dokładnie i starannie przeczytać protokół z przesłuchania. Jeśli stwierdzisz, że znajdują się w nim zupełnie inne sformułowania niż te, których ty użyłeś, a mogą one zostać zinterpretowane w zupełnie inny sposób, to zażądaj natychmiast ich sprostowania. Jeśli przesłuchujący nie zrobi tego, wówczas sam wpisz informację, które śledczy samowolnie zmienił i w jaki sposób zniekształcił twoja wypowiedź i dopiero wówczas możesz podpisać dokument.
Oczywiście musisz liczyć się z atakiem wściekłości, ale pamiętaj, że później odkręcenie tych przekrętów może stać się już niemożliwe.
Oprócz tego co jest w protokóle z przesłuchania, może być ważniejsze to, czego w nim nie ma. Najczęściej śledczy prowadzi przesłuchanie pod określoną tezę i wiele ważnych faktów, które świadczą na twoją korzyść może być pomijane.
Często, gdy osoba zatrzymana zaczyna wyjaśniać coś, co może być ważne, a co nie odpowiada śledczemu, ten mówi, ” To później, następnym razem”, nie wierz w to. Pamiętaj, że liczy się tyko to co jest w protokóle. Zadbaj, żeby wszystkie nawet najdrobniejsze fakty na twoją obronę tam się znalazły.
.
.
Jak nie dać się oszukać sądowi.
.
Jeśli chcesz zostać uniewinniony, pamiętaj – nigdy nie ufaj sądowi. Traktuj zarówno prokuratora jak i sąd jako swoich przeciwników, nawet gdybyś czuł, że sąd jest wobec ciebie pozytywnie nastawiony. Nie wolno ci ufać nikomu, jeden błąd może zadecydować o twojej przyszłości.
Sędzia prowadzący postępowanie będzie skracał twoje wypowiedzi i formułował je po swojemu dyktując do protokółu. Uważaj ! Może okazać się, że znajdzie się tam coś zupełnie innego, i można to zinterpretować w sposób dla ciebie niekorzystny. Pamiętaj, pytaj świadków. Jeśli sąd stara się zadawać im bardzo konkretne pytania, co prowadzi do tego, że wiele ważnych dla ciebie wątków zostaje pominiętych, to dopytuj ich.
Zawsze żądaj kopii z rozprawy i pisemnie wyjaśniaj rzeczy, które zostały pominięte lub zniekształcone.
Zapomnij o zasadzie, że wszystkie wątpliwości rozstrzygane są na korzyść oskarżonego. To czysto akademicka zasada, o której uczą studentów, w praktyce jest inaczej. Wszystkie wątpliwości rozstrzygane są na korzyść oskarżenia. Jeśli myślisz inaczej to przepadłeś, masz małe szanse na sukces.
W teorii prawa karnego znana jest zasada, że to oskarżyciel ma udowodnić ci twoją winę. Jeśli myślisz tak, to jesteś naiwniakiem do odstrzału. To ty musisz udowodnić, że jesteś niewinny. Nie licz też tylko na adwokata, on najczęściej nie zna niuansów twojej sprawy, ale o większości spraw wiesz ty np. jakie możesz przedstawić dowody na to że jesteś niewinny, on może ci pomóc dużo w sprawie procedury sądowej, ale największą wiedzę o swojej sprawie posiadasz ty i musisz to wykorzystać.
.
Czy wolno ci kłamać?
.
Jeśli nie postawiono ci jeszcze zarzutów, to w czasie przesłuchania jesteś świadkiem. Za składanie fałszywych zeznań grozi ci odpowiedzialność karna.
Jeśli masz postawione zarzuty to jesteś podejrzanym, jeśli skierowano już akt oskarżenia do sądu to jesteś oskarżonym. Wówczas prawo zezwala na mówienie w swojej sprawie nieprawdy. Nie podlegasz wówczas odpowiedzialności karnej ponieważ nie zeznajesz. Zeznaje tylko świadek, ty w tej sytuacji udzielasz wyjaśnień.
Czy opłaca ci się mówić nieprawdę? Uważam, że nie. Jeśli sąd przyłapie cię na kłamstwie, to wprawdzie nie zostaniesz ukarany, ale stajesz się dla sądu z góry niewiarygodny, co może mieć dla ciebie dalsze niekorzystne reperkusje.
.
Zachowanie w celi.
.
Twój świat zmienił się nie do poznania, wchodzisz do nowego otoczenia, którego nie znasz, ale dobrze jest znać podstawowe zasady przebywania w środowisku więziennym.
Musisz znać kwalifikację swojego czynu, czyli nr artykuł z KK, współosadzeni mogą cię sprawdzać, czy nie masz zarzutu majtkowego.
Trzeba wiedzieć jak się zachować. Z reguły w celi aresztu w kącie znajduje się za parawanem kącik higieniczny, jeśli chcesz skorzystać to najpierw patrz, czy nikt w celi nie spożywa posiłku lub nie pije – wówczas nie wolno wchodzić.
Jeśli wszystko jest w porządku to musisz uchylić okno i wypowiedzieć formułkę.
” Nie jeść, nie pić, wchodzę na ostro!”
Warto też znać podstawowe pojęcia z żargonu więziennego:
taboret – fikoł; łóżko – kojo; cela – mańka; majtki – badejki; ręce – wity; myć ręce – zacierać wity; adwokat – papuga; prokurator – prorok.
Niezwykle ważne jest ułożenie sobie stosunków w celi i w czasie pobytów na spacerniaku, na świetlicy lub w łaźni. Staraj się wiedzieć jak najmniej o innych, i nie interesuj się tym co mówią pomiędzy sobą zawodowi przestępcy, nie zadawaj im pytań na temat ich „pracy zawodowej”. Ważne jest też to, aby nie zanudzać nikogo swoją sprawą, każdy ma swoje kłopoty.
Najlepiej zajmuj się czytaniem książek, lub oglądaniem telewizji, jeśli w celi jest tv.
Pamiętaj też o dokładnym zapoznaniu się z regulaminem, aby znać swoje prawa.
Szybkiego powrotu do domu.
